Departament Promocji, Sportu i Turystyki

Tablice pamięci trafiły do Modliborzyc i Turobina

Działania związane z programem „Pamięć jest naszym obowiązkiem” nie zwalniają tempa. Kolejne tablice pamięci trafiły do Modliborzyc i Turobina.

Podczas ostatnich  spotkań w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Lubelskiego, obecni Burmistrz Modliborzyc Witold Kowalik i Burmistrz Turobin Andrzej Kozina, odebrali tablice pamięci. Zostały one przekazane przez Marszałka Województwa Lubelskiego w ramach obchodów 80. rocznicy Akcji Reinhardt.

W Modliborzycach Akcja Reinhardt rozpoczęła się w październiku 1942 r. od likwidacji getta. Przebywało w nim wówczas około 2,2 tys. osób, między innymi Żydów, którzy zostali wysiedleni z Wiednia. Wszyscy Żydzi z getta zostali przewiezieni do getta w Kraśniku a następnie do obozu zagłady w Bełżcu. Przed wojną społeczność żydowska stanowiła ponad połowę mieszkańców miasta. Funkcjonowało tutaj kilka domów modlitwy, synagoga, mykwa, rzeźnia rytualna, przytułek dla ubogich Żydów oraz cmentarz. Wszystkie obiekty należące do gminy żydowskiej Niemcy zniszczyli w czasie okupacji miasta.

Społeczność Turobina przed wojną, także stanowili w większości Żydzi. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, sytuacja Żydów w mieście była względnie dobra. Podlegali obowiązkowi pracy na rzecz Rzeszy, która wiązała się z pracami budowlanymi. W przeciwieństwie do wielu innych miast w Polsce, Żydzi z Turobina mogli swobodnie poruszać się po miejscowości czy też prowadzić działalność handlową. W roku 1940 powstawały kolejno Judenrat, policja żydowska i getto. Od czasu do czasu zdarzały się relokacje kilkuset osobowych grup Żydów, związane z pracami przymusowymi, najczęściej jednak na terenie Lubelszczyzny.  Sytuacja społeczności żydowskiej pogorszyła się latem 1941 r. kiedy to wprowadzony zakaz opuszczania miasta bez zezwolenia zaczął skutkować brakiem żywności. Na początku 1942 r. liczba Żydów w Turobinie wynosiła około 4-5 tys. osób co wynikało bezpośrednio z przeprowadzonych akcji przesiedlenia z okolicznych wiosek. 30 kwietnia 1942 r. w Turobinie Niemcy zabili kilkuset Żydów w tym około 20 dzieci. Nie wiele później bo 17 maja tego samego roku oddziały SS oraz oddziały ukraińskie przepędziły około 2700 Żydów do stacji kolejowej w Krasnymstawie  skąd zostali przewiezieni do obozu zagłady w Sobiborze. 

W październiku 1942 r. nastąpiła ostateczna likwidacja getta w Turobinie podczas którego część osób została rozstrzelana na terenie miasta. Około 2 tys. osób zostało przepędzonych do Izbicy, stamtąd część trafiła do obozu pracy przymusowej w Trawnikach. Ci, którzy ze względu na stan fizyczny nie nadawali się do pracy, trafili do obozu zagłady w Bełżcu. Podczas pogromu wielu Żydom udało się uciec i znaleźć schronienie wśród Polaków lub w lasach. 

galeriaGALERIA