22 stycznia br. Marszałek Jarosław Stawiarski przekazał kolejne tablice pamięci, które trafiły do Ryk i Kurowa. W spotkaniu wzięli udział: Burmistrz Ryk Jarosław Żaczek i Wójt Gminy Kurów Arkadiusz Małecki.
W obu miejscowościach przed wojną Żydzi stanowili ponad 50% społeczności. W Kurowie tuż po wybuchu wojny powstało Judenrat a w późniejszych latach obóz pracy i getto. Pierwsze wywózki Żydów do obozu zagłady w Sobiborze rozpoczęły się w 1942 roku. Pracujący w obozie pracy Żydzi zajmowali się budową nawierzchni drogi z Kurowa do Klementowic. Za materiał służyły im fragmenty murów synagogi i domów żydowskich, zburzonych tuż po przejęciu miasta przez nazistów oaz macewy z cmentarza przy ul. Blich. Na terenie miasta doszło do kilku rozstrzelań, pierwsze z nich miało miejsce przed pierwszą wywózką do obozu zagłady. Zginęły wówczas osoby starsze i niedołężne. Do kolejnych rozstrzelań na terenie kirkuta doszło w listopadzie i grudniu 1942 r. Wówczas zostało zamordowanych łącznie kilkudziesięciu mężczyzn, którzy nie byli w stanie dalej pracować w obozie pracy. Według szacunków w obozie zagłady w Sobiborze zginęło ok. 2,7 tys Żydów pochodzących z Kurowa.
W Rykach zaraz po wybuchu wojny utworzono getto, w którym ze względu na bardzo złe warunki higieniczne, doszło do wybuchu epidemii tyfusu. Po likwidacji getta wiosną 1942 r. Niemcy zebrali wszystkich Żydów na Rynku. Zabrali im wszelkie kosztowności oraz rozstrzelali chorych i starców. Pozostałe osoby zostały zmuszone do marszu przez Moszczankę do Dęblina. W trakcie marszu zostało zastrzelonych około 150 osób. Ci którzy przeżyli, zostali podzielenie na trzy grupy: tych którzy zostali przydzieleni do pracy przy lotnisku, następnie kobiety i dzieci w liczbie około 3 tyś, których wysłano do obozu zagład w Sobiborze i około 80 pozostałych osób , które trafiły do obozu na Majdanku.
Żydzi pozostali w mieście zostali w październiku 1942 roku skierowani do obozów pracy lub obozu zagłady w Treblince. Wojnę przeżyło kilkudziesięciu Żydów pochodzących z Ryk.
GALERIA
