Kolejne spotkanie i przekazanie tablic w ramach programu „Pamięć jest naszym obowiązkiem” odbyło się w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Lubelskiego 7 grudnia 2023 r. Marszałek Jarosław Stawiarski przekazał tablice gospodarzom dwóch miast – burmistrzowi Opola Lubelskiego Sławomirowi Plisowi i burmistrzowi Włodawy Wiesławowi Muszyńskiemu.
W getcie w Opolu Lubelskim, utworzonym w marcu 1941 roku, mieszkało blisko 10 tysięcy Żydów, pochodzących z różnych miejscowości dystryktu lubelskiego, a także z wielu krajów europejskich. Przeludnienie, ciężkie warunki bytowe i sanitarne doprowadziły już w pierwszych miesiącach funkcjonowania getta do epidemii tyfusu, której ofiara padło co najmniej pół tysiąca mieszkańców. Masowe deportacje do obozów w Bełżcu i Sobiborze rozpoczęły się wiosną 1942 r. Getto zostało zlikwidowane 24 października 1942 roku. Wówczas część spośród około dziewięciu tysięcy Żydów wywieziono do Nałęczowa, a następnie do Sobiboru. Pozostałych przepędzono pieszo do obozu pracy w Poniatowej, gdzie większość rozstrzelano 4 listopada 1943 roku.
Wiosną 1942 r. Niemcy rozpoczęli masową zagładę włodawskich Żydów. Podczas żydowskiego święta Szawuot – Święta Tygodni, naziści zorganizowali łapankę i blisko dwa tysiące osób wywieźli do obozu w Sobiborze. Na początku lipca tego samego roku zorganizowali kolejny transport do Sobiboru, a wśród półtora tysiąca Żydów było wiele dzieci. Ostatnia masowa wywózka mieszkańców włodawskiego getta do obozu w Sobiborze została przeprowadzona w październiku 1942 roku. W dniach od 1 do 3 maja 1943 r. Niemcy przeprowadzili tzw. „akcję likwidacyjną”, po czym ogłosili Włodawę „miastem wolnym od Żydów” (Judenfrei).